W dniu 28.10.2006 odbył sie w Ośrodku Jeździeckim KJ SZARZA w Bolęcinie kolejny egzamin na brązowa i srebrną odznake jeździecką. Do egzaminu na odznakę brązową przystąpiło 8 osób, do egzaminu na odznakę srebrną jedna osoba.

Najmłodsza wśród zdających była Monika Grundkowska z WLKS Krakus Swoszowice, która w dodatku zdała egzamin z jednym z najlepszych wyników.

Większośc zdających przywiozła konie ze sobą, jedynie 3 osoby zdawały egzamin na koniach użyczonych przez organizatora.

Próbę uujezdżenia na odznakę brązową zaliczyło 6 osób, 2 niestety nie wykazały sie dostatecznymi umiejętnościami. Pozostałe próby egzaminu ci, którzy zdali ujeżdżenie równiez zdali bez kłopotów, i w rezultacie grono posiadaczy Brązowej Odznaki PZJ powiększyło się o 6 osób.

W przypadku odznaki srebrnej kandydatka niestety nie zdała próby skoków, tak więc będzie musiała przystepować do poprawki w tym zakresie w następnym terminie.

Przy okazji nasuwa sie istotna refleksja: konie uczestniczące w próbach na odznaki jeździeckie, szczególnie srebrną i złotą, BEZWZGLĘDNIE MUSZĄ BYĆ DOSTATECZNIE WYSZKOLONE PRZYNAJMNIEJ NA POZIOMIE WYMAGAŃ KLASY P W ZAKRESIE UJEŻDŻENIA ORAZ KLASY L W SKOKACH.  Niestety, w wielu wypadkach koń zupełnie nie jest przygotowany do wykonania programu ujezdżenia na poziomie klasy P, jest nie tylko nieprzepuszczalny, ale również boi się ręki jeźdźca, nie jest w najmniejszym stopniu rozluźniony i podatny na pomoce. W rezultacie komisja nie tylko ma utrudnione zadanie podczas oceny zdającego, ale również powstaje pytanie, czy trener/instruktor kandydata zdaje sobie sprawę jakiego stopnia wyszkolenia oczekuje się od konia i czy wystawianie takiej pary do egzaminu nie jest przypadkiem krzywdzące dla kandydata, który ma niewielkie szanse zaliczyć egzamin na źle przygotowanym koniu.

Dlatego zwracam uwagę wszystkim instruktorom i kandydatom na Odzaki Jeździeckie, zwłaszcza wyższych stopni, by starali się zdawać egzamin na koniu który jest do tego zadania właściwie przygotowany.

Egzamin na Odzankę Jeździecką nie jest konkursem ujeżdżenia, w związku z czym nie są brane pod uwagę predyspozycje ruchowe konia oraz prezentacja wybitnego ruchu i szczególnej jego dynamiki, niemniej jeździec musi zaprazentować stopień swoich umiejętności na koniu, który będzie w stanie wykonać prawidłowo wszystkie postawione zadania, a w szczególności poprawne chody robocze - kłus i galop, przejścia, poprawne wydłużenie kroku w kłusie oraz w galopie a także kontrgalop na pojedynczym wężyku wzdłuż długiej ściany. bardzo istotne jest także dobre pokazanie stępa swobodnego oraz żucia z ręki.

Jeżeli koń nie jest w stanie wykonać żadnego z tych ruchów na poziomie oceny MINIMUM 6 lub 7 (zgodnie z ocenami sędziowskimi na konkursach ujeżdżenia), nie powinien on być brany pod uwagę jako wierzchowiec dla kandydata na SREBRNĄ ODZNAKĘ, a tym bardziej ZŁOTĄ.

Jeżeli chodzi o próbę skoków, sytuacja jest podobna: jeździec musi mieć szansę pokazania płynnego, dynamicznego przejazdu, prawidłowego wyjechania zakrętów, najazdu na przeszkodę na wprost, na wyprostowanym i spokojnie galopującym koniu,  który poprawnie odpowiada na pomoce jeźdźca. Ważną prawdą, o której często sie zapomina jest fakt, że kryterium przygotowania konia na poziomie klasy L to nie tylko umiejętnośc przeskakiwania w jakimkolwiek stylu przeszkód 100 cm, ale przede wszystkim wszechstronne przygotowanie konia pozwalające na prawidłowe wykonanie całego zadania, jakim jest pokonanie parkuru. Wbrew pozorom, wymogom powyższym (w zakresie ujeżdżenia i skoków) powinna odpowiadać większośc koni rekreacyjnych, które to tej pracy sa poprawnie i starannie przygotowane. Pokonanie przeszkód o wysokości do 90 cm nie jest wyczynem sportowym, lecz raczej dobrą gimnastyką dla prawidłowo wyszkolonego konia.

Jaka jest praktyka w wiekszości ośrodków rekreacyjnych, wiemy dobrze, ale nie oznacza to, że jest to pożądany i prawidłowy stan rzeczy.