Niestety trzeba stwierdzić, że poziom tego egzaminu nie był szczególnie wysoki - próbę praktyczną ukończyło 8 kandydatów z wynikiem pozytywnym, z czego dwoje nie zaliczyło od razu ujeżdżenia,
a pozostałe 3 osoby nie zdały próby skoków. W przypadku odznaki srebrnej niestety wszyscy troje kandydaci nie zaliczyli praktycznej częsci egzaminu, choć Michał Mazur może mówic o zwykłym pechu,
gdyż na skutek gwałtownego "bryknięcia" konia rozstał się ze swoim wierzchowcem na zakręcie, przed ostatnią przeszkodą.
Kandydaci muszą sobie zdawać sprawę, że pomimo stosunkowo łatwych wymagań, muszą jednak przygotować się do egzaminu starannie i gruntownie, a najważniejszym kryterium

oceny jest stopień umiejętności jeźdźca oraz związany z tym stopień uzyskania harmonii z koniem. Predyspozycje ruchowe lub inne braki samego konia nie są brane pod uwagę,

niemniej koń musi być poprawnie przygotowany do pokazania nawet tak łatwego programu. Jest to zadanie przede wszystkim dla szkoleniowców, gdyż trudno oczekiwać że
samodzielnie podołają tej pracy osoby kandydujące do Brązowej Odznaki, która jest jeździeckim abecadłem.
Egzamin teoretyczny wypadł zdecydowanie lepiej, choć trzeba przyznać, że nie wszyscy kandydaci byli naprawdę dobrze przygotowani i niektórzy byli o krok od niepowodzenia i w tej części próby.
Generalnie zauważalny jest stały wzrost zainteresowania odznakami wśród małopolskich jeźdźców, świadczy o tym fakt, że częśc kandydatów zdawało egzamin pomimo tego, że już od dłuższego
czasu biorą udział w reywalizacji sportowej na zawodach regionalnych. Swoją drogą, niepowodzenia niektórych z nich, szczególnie na egzaminie na odznakę brązową i to w częsci skokowej daje dużo
do myślenia jeśli chodzi o poziom szkolenia w niektórych klubach i ośrodkach.
Okazuje się, że pomysł dopuszczenia do rywalizacji sportowej osób które wcześniej uporają się z wymogami Brązowej Odznaki jest jak najbardziej uzasadniony